Hal-hazırda əmək müqaviləsinin müddətli imzalanmasına ilə bağlı istifadə oluna təcrübədə ən istifadə olunan istinad bənd Əmək Məcəlləsinin f ( tərəflərin hüquq bərabərliyi prinsipinə əməl edilməklə onların qarşılıqlı razılığı ilə) bəndidir. Bəzi işəgötürənlər müddətli əmək haqqına əsasən verən digər hallar uyğun olmadığı hallarda bu bəndə üstünlük verir. Hətta əmək müqaviləsi imzalanmamışdan öncədən işçidən müddətli əmək müqaviləsinə olması və bu cür müqavilələrin onun hüquq bərabərliyi prinsipinə əməl etdiyi halda razılılq ərizəsi da alırlar.
Misal: “A” MMC bina tikintisi fəaliyyəti həyata keçirir və rəngsaz vəzifəsinə cəlb edilən Məmmədov Mahmudun görəciyi iş bir il müddətinə olsa da, işçi ilə əmək müqaviləsinin 47-ci maddəsinin “f” bəndini əsas tutaraq, 3 aylıq əmək müqaviləsi imzalayır.
Fikrimizcə, qeyd etdiyimiz bəndin təkmilləşdirilməsinə ehtiyac var. Cünki, bu maddə işəgötürənlərə üstünlük hüququ verir ki, işçilərə daha az müddətə əmək müqaviləsi imzalasın. Doğrudur, bənddə qeyd edilib ki, tərəflərin (işəgötürən və işçi) qarşılığı razılığı olmalıdır. Amma iş axtarışında olan əksər işçilər müddətli əmək müqaviləsi bağlanmasına razılıq vermək məcburiyyətində olurlar. Bu bəndin daimi iş xarakterinə uyğun vəzifələrə aid edilməsi düzgün hesab olunmur. Misal üçün, hər hansı işəgötürən mühasib vəzifəsinə işçini də tərəflərin hüquq bərabərliyi prinsipinə əməl edilməklə qarşılıqlı razılıq əsasında müddətli işə qəbul edə bilər. Amma mühasib işi daimi xarakter daşıdığından onun müddətli bağlanması düzgün qəbul edilə bilməz.